¿Lume politizado?

(Leer en castellano)

O pasado domingo xurdiu a través das redes sociais unha convocatoria espontánea de concentracións nas principais cidades galegas "polas Fragas do Eume e en contra das mentiras da Xunta" tralo incendio declarado esta fin de semana. No evento correspondente en Facebook algunhas persoas preguntaban quen era o responsable da organización, pero eu achegueime á de Vigo sen sabelo -unicamente tiña coñecemento de que a Federación Veciñal e Esquerda Unida manifestaran o seu apoio ao acto; tamén o Bloque, que afirmara que se "sumaba"-, pero movida por unha causa que me parecía -e me segue a parecer- xusta. 

Non me sorprendeu atopar a Porta do Sol -lugar de encontro- ateigada de bandeiras do Bloque Nacionalista Galego, con políticos desta formación coma o concelleiro Santiago Domínguez ou a deputada Olaia Fernández Davila encabezando a concentración. Digo que non me sorprendeu, pero tampouco me agradou, porque coido que non era necesario e pode que mesmo tampouco pertinente.

As bandeiras do BNG ateigaron a concentración de Vigo
en protesta polo ocorrido nas Fragas do Eume. 

Penso que houbo xente que quería protestar contra o sucedido ("polas Fragas do Eume e contra as mentiras do PP" era o lema, repito) pero que non se identificaba con esas bandeiras -así o manifestaron algúns mediante as propias redes sociais-. E non dubido que se lles vai acusar de querer sacar rendibilidade política á traxedia. En realidade, xa se está a facer, e era algo predecible que iso puidera ocorrer cun planeamento das concentracións coma o que se fixo, sen que sequera o BNG convocase -ou non abertamente- os actos. 

Santiago Domínguez (no centro).

Eu non acuso a ninguén de querer aproveitar o incendio para sacar votos, non creo en abosluto que haxa esa intención, pero tamén considero que non resultaba o comportamento máis conveniente nunhas circunstancias coma estas e cos precedentes que existen (as acusacións á plataforma Nunca Máis, a vaga de incendios de 2006 baixo o goberno do bipartito PSdG-BNG...). Por ese motivo, deberíano ter previsto e evitar así dar pé a certas críticas. Aínda que fose só por iso, para cortar de raíz calquera dúbida. Ben é certo que en Vigo -non sei nas outras cidades- había así mesmo bandeiras de Esquerda Unida e outra xente (imaxes superiores) sen ningunha. Cadaquén, evidentemente, é libre de facer o que queira e represéntase a si mesmo, pero o obxectivo polo que foramos chamados e que era o que todos os alí presentes tiñamos en común a falta dun convocante definido, non entendía -ou non debera-, creo, de bandeiras.